vrijdag 23 mei 2014

Parijs


Vorige week was ik met mijn geliefde in Parijs, om ons tienjarig bestaan te vieren. Het beschrijven van tips en hotspots laat ik liever over aan de vele travelbloggers die de internetwereld rijk is. Maar een aantal observaties en overpeinzingen van het afgelopen weekend deel ik graag met jullie. Met daarbij vooropgesteld: het was een geweldig, heerlijk, prachtig weekend en Parijs is een fantastische stad.

1. Zebrapaden bestaan niet in Parijs. Ze liggen er wel, maar hebben totaal geen functie. Als je jezelf op een zebrapad voor een auto werpt, stoppen ze heus wel voor je. Maar beleefd wachten tot er een auto voor je afremt: zeer zonde van je tijd.
2. Wat is het er duur! Het ligt natuurlijk een beetje aan de plekken waar je komt, en ook of je op het terras plaatsneemt of je drankje aan de bar bestelt. (Vorig weekend was het práchtig weer, dus kozen we telkens voor de duurste optie: het terras.) Maar telkens was onze conclusie: voor drinken betaal je in Parijs een godsvermogen. Het eten viel ons redelijk mee, maar voor een café crème betaal je minstens €4,50 en een biertje kost zo €5,-. Gelukkig zijn er genoeg parken waar je met je bij l'alimentation gekochte biertjes kunt neerstrijken. Wel even opletten: in het openbaar alcohol nuttigen mag niet overal. 
3. Hoewel de uitdrukking 'going Dutch' is, heb ik in Nederland nog nooit zo vaak mensen hun rekening zien splitten. Tot op de cent nauwkeurig wordt uitgerekend wie wat moet betalen, en alles wordt apart afgerekend. Ik pleit voor herziening van het gezegde.
4. We hebben veel gehad aan onze 100% Reisgids, maar het allerleukste buurtje staat er niet in vermeld en dat is een schande! Dus, toch even een tipje van mijn kant: ga op zondag (zeker als het mooi weer is) naar de buurt rond Canal Saint-Martin. Daar zitten heel veel leuke koffietentjes, barretjes en restaurants en op zondag zijn een aantal straten afgesloten voor auto's. Er heerst daardoor een heel gezellige, rustige sfeer. En het allerleukste: de kades langs het kanaal zijn bezaaid met jonge, hippe, picknickende Parijzenaren. 
5. Wat is de stad gróót! Amsterdam is echt een dorp vergeleken met het immense Parijs. Wat ik heel leuk vind, is dat iedere wijk weer een ander karakter heeft. Van de statigheid die vergelijkbaar is met Wenen naar de knusheid van de Amsterdamse Pijp.
6. Ik schrok - zoals eigenlijk in iedere Europese hoofdstad - van het aantal bedelaars op straat. Zo verschrikkelijk vind ik dat, en ik weet nooit zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Zal ik ze wat muntjes geven? Hoeveel dan? En aan wie dan? En waarom aan de één wel en aan de ander niet? Nu, weer thuis, schaam ik me dat ik dan maar aan niemand wat gaf. Zeker na het zien van dit filmpje. De volgende keer doe ik dit anders.
7. Hoe ontstaat het ritme van een land of stad? Hoe is het ooit zo gekomen dat Parijzenaren zo uitgebreid lunchen en pas zo laat 's avonds eten? Het is haast een Mediterraans ritme, en zó verschillend met Amsterdam. Vier uurtjes met de trein en het levensritme is totaal anders. Hoe is dat ooit ontstaan? Wie heeft bedacht dat half 7 in Amsterdam een prima tijd is om aan te schuiven voor het diner, terwijl het in Parijs de normaalste zaak van de wereld is om om 22.00 uur nog een volledige maaltijd te bestellen?
8. De duiven in Parijs zijn net zo kut als die in Amsterdam.