Soms slaat het leven je even uit het veld. Er gebeurt iets op je werk, in je relatie of met een vriendin waar je van in de war raakt. Waar je verdrietig van wordt, of boos, of waar je nachtenlang over ligt te piekeren. Of dat allemaal tegelijk, zelfs. Het is dan best lastig om jezelf op te beuren, het probleem aan te pakken en weer verder te gaan. Te vergeten en te vergeven. Dust yourself off and try again. Tenminste, dat ik vind ik best wel moeilijk.
Ik ben een ster in het zwelgen in zelfmedelijden. Problemen uitvergroten, kleine obstakels zien als het einde van de wereld, tranen met tuiten huilen en ervan overtuigd zijn nooit meer te zullen lachen: ik kan het als de beste. Vandaag hing ik op de bank met mijn iPad, terwijl ik eigenlijk hard aan het werk zou moeten zijn. Maar ik kan op dit moment echt wel wat leukers bedenken dan werken, als je begrijpt wat ik bedoel. En dus las ik blogs, af en toe onderbroken door een diepe zucht, doelloos voor me uit staren, en nog maar eens een zucht. Tot ik 'toevallig' (vast niet) deze blog las.
Om mijn shit sandwich onschadelijk te maken ben ik direct begonnen met het schrijven van een dankbaarheidslijst, met alleen maar blije dingen. Tijdens het schrijven voelde ik mijn humeur letterlijk opbeuren. Bij ieder nieuw item op de lijst werd de glimlach op mijn gezicht groter. Zonder moeite schreef ik twee hele pagina's in mijn prachtige notitieboek vol met dingen waar ik dankbaar voor ben. Natuurlijk zijn daarmee niet al mijn troubles als sneeuw voor de zon verdwenen. Maar een goed humeur is het halve werk, en ik zie het allemaal in ieder geval weer wat zonniger in.
Waar ik dan zoal dankbaar voor ben? Hieronder een greep:
- Felgekleurde rozen in de vensterbank, gekregen van een vriendinnetje
- Mijn iPad
- Een volle pot thee die heerlijk naar eucalyptus ruikt
- De televisieserie Homeland
- In Amsterdam wonen
- Mijn naam
- Een opgeruimd huis
- Ben Howard die zingt: "I will become what I deserve"
- Avondeten in de vriezer, en dus de deur niet uit hoeven voor boodschappen
